ΤΑ ΜΕΤΑΛΛΑ.
Η λήψη επαρκούς ποσότητας μετάλλων από τις τροφές βοηθά στην ρύθμιση του οργανικού ισοζυγίου σε νερό, στην ομαλότερη διακίνηση των θρεπτικών συστατικών, στην διατήρηση της φυσιολογικής οξύτητας του αίματος, στην αποτοξίνωση του οργανισμού, στην εξουδετέρωση τοξινών κι επικίνδυνων ουσιών και στην καλύτερη λειτουργία των εξωκρινών κι ενδοκρινών αδένων.
Η εξουδετέρωση των τοξινών και των επικινδύνων ουσιών από τον οργανισμό γίνεται μέσω μίας ειδικής διαδικασίας που έχει σαν κύριο στάδιο την ένωση διαφόρων μετάλλων με τις άχρηστες αυτές ουσίες (απενεργοποίηση δηλητηριωδών ουσιών).
Η λήψη επαρκούς ποσότητας μετάλλων από τις τροφές βοηθά στην ρύθμιση του οργανικού ισοζυγίου σε νερό, στην ομαλότερη διακίνηση των θρεπτικών συστατικών, στην διατήρηση της φυσιολογικής οξύτητας του αίματος, στην αποτοξίνωση του οργανισμού, στην εξουδετέρωση τοξινών κι επικίνδυνων ουσιών και στην καλύτερη λειτουργία των εξωκρινών κι ενδοκρινών αδένων.
Η εξουδετέρωση των τοξινών και των επικινδύνων ουσιών από τον οργανισμό γίνεται μέσω μίας ειδικής διαδικασίας που έχει σαν κύριο στάδιο την ένωση διαφόρων μετάλλων με τις άχρηστες αυτές ουσίες (απενεργοποίηση δηλητηριωδών ουσιών).
ΓΕΝΙΚΗ ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΜΕΤΑΛΛΩΝ
Τα μέταλλα έχουν τριπλό ρόλο : Δομικό, λειτουργικό και ρυθμιστικό. Σαν δομικά συστατικά τα ανόργανα άλατα (ασβέστιο, φώσφορος, κ.λπ) προσφέρουν στερεότητα, αντοχή και ισχύ στα δόντια και στα οστά. Σαν λειτουργικά στοιχεία βρίσκονται σε όλους τους μαλακούς ιστούς και τα υγρά βοηθώντας :
1. Στην ύπαρξη και στη διατήρηση της αναγκαίας ποσότητας όλων των υγρών του σώματος.
2. Στην σωστή κατανομή των υγρών σε όλον τον οργανισμό.
3. Στη διατήρηση της οξεοβασικής ισορροπίας αίματος και ιστών.
4. Στην φυσιολογική λειτουργία της καρδιάς και στη λειτουργία (συστολή) των μυϊκών ιστών.
5. Στη διατήρηση της φυσιολογικής νευρικής αντίδρασης στα αντίστοιχα ερεθίσματα.
6. Στο σχηματισμό θρόμβων του αίματος για την αντιμετώπιση αιμορραγιών.
Σαν ρυθμιστικά στοιχεία τα μέταλλα αποτελούν μέρος ορισμένων ενζύμων, βιταμινών κι ορμονών.
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΩΝ
Η φυσιολογική ποσότητα ηλεκτρολυτών στο ανθρώπινο σώμα είναι προϋπόθεση για την ομαλή λειτουργία του οργανισμού και την διατήρηση της κυτταρικής ισορροπίας. Οι ηλεκτρολύτες καθορίζουν τον βαθμό απορρόφησης και κινητικότητας του νερού. Οποιαδήποτε έλλειψη, διαταραχή ή αναστολή της απορρόφησής τους έχει ως συνέπεια την αφυδάτωση που μπορεί να καταλήξει σε θάνατο.
ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΜΕΤΑΛΛΩΝ
Σε περίπτωση έλλειψης κάποιου ή κάποιων μετάλλων παρατηρείται διαταραχή του μεταβολισμού των θρεπτικών ουσιών και συνεπώς της λειτουργίας του οργανισμού. Επιπλέον ορισμένα από τα μέταλλα παίζουν ισχυρό αποτοξινωτικό ρόλο, πράγμα που σημαίνει ότι τυχόν έλλειψή τους ή αυξημένης ανάγκης τους που δεν καλύπτεται, μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα.
ΑΣΒΕΣΤΙΟ : Η απορρόφηση του ασβεστίου αυξάνεται όταν υπάρχουν αρκετές ποσότητες βιταμίνης D και παραθορμόνης, ενώ μειώνεται σε περίπτωση που λαμβάνεται μαζί με τροφές που περιέχουν φυτικό οξύ (π.χ χόρτα), πολλά λιπαρά οξέα και περίσσεια οξαλικών ή φωσφορικών αλάτων. Πλούσιες τροφές σε ασβέστιο είναι το γάλα, το τυρί, το γιαούρτι, η σκόνη γάλακτος, τα αμύγδαλα, τα φασόλια σόγιας, το κάρδαμο, το κουνουπίδι, το λάχανο, οι φακές, οι πράσινες ελιές, τα μπρόκολα, ο κρόκος του αβγού και τα θαλασσινά.
ΦΩΣΦΟΡΟΣ : Ο φώσφορος και το ασβέστιο πρέπει να λαμβάνονται στις ίδιες περίπου ποσότητες γιατί ο φώσφορος διεγείρει και το ασβέστιο ηρεμεί. Διατροφή πλούσια σε κρέατα και ζωικές πρωτεΐνες αυξάνει το επίπεδο πρόσληψη φωσφόρου και ταυτόχρονα ελαττώνει τις αποθήκες ασβεστίου με συνέπεια την αύξηση της νευρικότητας και, σε ορισμένες περιπτώσεις, το χάσιμο οστικής μάζας. Καλές πηγές φωσφόρου είναι ο πασατέμπος, οι ηλιόσποροι, το τυρί, το κρέας κι οι σαρδέλες.
ΜΑΓΝΗΣΙΟ : Το μαγνήσιο πρέπει να λαμβάνεται σε αναλογία ένα προς δύο με το ασβέστιο. Καλές πηγές μαγνησίου είναι οι μπανάνες, τα φιστίκια, το γάλα, το γιαούρτι και το κρέας. Υψηλή λήψη μαγνησίου μπορεί να προκαλέσει διάρροιες και μυϊκούς σπασμούς.
ΚΑΛΙΟ : Απαραίτητο για την καλή λειτουργία της καρδιάς, των μυών, των νεφρών και την υγεία των οστών. Στο μαγείρεμα καταστρέφεται το 40-80% του καλίου που περιέχουν οι τροφές: Έτσι πρέπει να βασιστούμε κυρίως στις φρέσκιες τροφές όπως οι μαύρες ελιές, τα φρούτα, οι σαλάτες, τους ηλιόσπορους, τις σταφίδες και τις πατάτες. Πλούσια σε κάλιο είναι και τα ξερά δαμάσκηνα αλλά και κάποια είδη στιγμιαίου καφέ.
ΝΑΤΡΙΟ : Πρακτικά είναι αδύνατο να παρουσιαστεί έλλειψη νατρίου αν τρώμε τροφές που περιέχουν και αρκετό κάλιο. Το νάτριο βρίσκεται σε όλες τις τροφές. Όταν ο οργανισμός λειτουργεί με φυσιολογικό τρόπο, υπάρχει, συνήθως, "ισοζύγιο νατρίου" δηλαδή αποβάλλεται τόσο νάτριο από τον οργανισμό όσο προσλαμβάνεται. Με αυξημένη λήψη αλατιού έχουμε αύξηση της κατακράτησης νερού, ενώ με μειωμένη λήψη αλατιού αυξημένη αποβολή νερού και μείωση του σωματικού βάρους για τις επόμενες 2-3 ημέρες.
ΣΙΔΗΡΟΣ : Συστατικό της αιμοσφαιρίνης, βοηθάει την αναπνοή και διευκολύνει την λειτουργία των αδένων και του εγκεφάλου. Μία έλλειψη σιδήρου μπορεί να οδηγήσει σε αναιμία που σημαίνει ότι μειώνεται η παροχή οξυγόνου στους μυς. Μια τέτοια έλλειψη, όμως, είναι πολύ συχνή ειδικά στις γυναίκες και σε όσους ασκούνται πολύ. Eλλειψη σιδήρου συνήθως παρατηρείται όταν υπάρχει απώλεια αίματος ή/και προβλήματα στην απορρόφησή του. Η ημερήσια ανάγκη σε σίδηρο αυξάνεται σε περίπτωση τραυματισμού, πολύ έντονης εφίδρωσης ή εμμήνου ρύσης. Η επάρκεια βιταμίνης C αυξάνει την ικανότητα αφομοίωσης ενώ η ταυτόχρονη λήψη βιταμίνης Ε και σιδήρου σε χάπια οδηγεί σε καταστροφή και μειωμένη απορροφητικότητα και των δύο. Συνήθως ο οργανισμός χρειάζεται περίπου 30-40 mg σιδήρου για να μπορέσει να αφομοιώσει τα 15 - 20 mg τα οποία του είναι απαραίτητα σε καθημερινή βάση. Οι καλύτερες πηγές σιδήρου είναι το συκώτι, οι σαρδέλες, οι ηλιόσποροι, η μαγιά μπύρας, το κρέας, τα ξερά δαμάσκηνα, οι ελιές, οι σταφίδες και το κουάκερ.
Οι φακές και το σπανάκι περιέχουν περίπου 3 - 7 mg σίδηρο ανά 100 γραμμάρια αλλά σε μορφή τέτοια που δεν θεωρείται υψηλής αφομοιωσιμότητας.
ΧΡΩΜΙΟ : Το χρώμιο είναι το κύριο συστατικό του παράγοντα ανοχής στη γλυκόζη (GTF) που βοηθά την ινσουλίνη να ρυθμίζει το ποσό της γλυκόζης στους μυς και στο αίμα. Βοηθά την ινσουλίνη στην καλύτερη μεταφορά αμινοξέων και στη καλύτερη ρύθμιση του σακχάρου του αίματος. Το χρώμιο καταστρέφεται ή επηρεάζεται αρνητικά από τη ζάχαρη, τον καφέ, τα ποτά και το κάπνισμα.
ΑΛΛΑ ΜΕΤΑΛΛΑ : Το ιώδιο είναι αναγκαίο για τη καλή λειτουργία του θυρεοειδή, ο ψευδάργυρος καταπολεμά την υπέρταση και υποβοηθάει την ορμονική παραγωγή, το κοβάλτιο βοηθά την ορμονική παραγωγή, το μαγγάνιο προστατεύει τους συνδέσμους και τα γυναικεία γεννητικά όργανα, ο χαλκός βοηθά στον σχηματισμό της αιμοσφαιρίνης, το φθόριο προστατεύει τα δοντια, το χλώριο τονώνει αρθρώσεις, μυς και τένοντες, το θείο διευκολύνει την αφομοίωση των άλλων μετάλλων, το βόριο βοηθά την ανάπτυξη των κυττάρων και τις μεταβολικές λειτουργίες, το αρσενικό είναι απαραίτητο για τη συγκράτηση του φωσφόρου αλλά και δηλητηριώδες ακόμα και σε πολύ μικρές δόσεις,το βανάδιο βοηθάει στην αποκατάσταση του οργανισμού μετά από βαριές σωματικές δραστηριότητες και φαίνεται ότι ρυθμίζει τις διαδικασίες παραγωγής ινσουλίνης, το σελήνιο καλυτερεύει την κυκλοφορία του αίματος και δρα σαν αντιοξειδωτικό, το νικέλιο βοηθά στην παραγωγή ορμονών από τους αδένες, το γάλλιο βοηθά στη κυκλοφορία του αίματος και το γερμάνιο προστατεύει από λοιμώξεις και τονώνει τη λειτουργία της καρδιάς.
